خلازیر و ایران مال؛ تهران شهر بی‌دفاع

بیان فردا | نفیسه آزاد_ جامعه شناس| ساختمانی که قرار بود به قول شهردارِ تهران برای مبارزه با مافیای مسکن غیرمجاز خراب شود، آواری شد بر سر بی‌گناهان و قربانیانِ بی‌خردی و کارنابلدی

نمی‌توانم از فکر کردن به خلازیر دست بکشم، محله پرت‌شده‌های تهران به قعرِ جایی که هنوز تهران خوانده می‌شود.

محله کوره‌های آجرپزی، کپرها و خانه‌های آدم‌هایی که سرشان را به‌زحمت بالای آب نگه داشته‌اند، محله‌ زباله‌ها، زندگی شبانه، شیطان‌بازار و البته کله‌گنده‌های زمین‌خوار...

کار بر روی خلازیر از آخرین پروژه‌هایی بود که وقتی در شهرداری تهران بودم انجام دادم، در خلازیر ساعت‌ها راه رفتم، عکاسی کردم و در نهایت یک پروژه مردم‌نگاری به کمک یک تیم کوچک و همراهی یکی دو نفر از ساکنان محله انجام دادم.

کاش می‌شد دست‌کم در جلسه‌ای این پروژه را بازخوانی کرد

خلازیر در یک جمله «آخرین حلقه از اقتصاد سیاه تهران» است. محدوده وسیعی از زمین‌های با کاربری G و صنعتی که می‌توانند تبدیل به پهنه‌های ساخت و ساز شوند

همه زباله خشک تهران که با زباله‌گردی جمع می‌شود به خلازیر می‌رسد، میدان‌های بزرگ توزیع و مصرف مواد و همه و همه آنجا به هم می‌رسند

حالا خانه‌های غیرمجاز خراب شده‌اند، پنج انسان زیر آوارِ نابخردی و ناکارآمدی مُرده‌اند و خلازیر به همان حیاتِ سابق خودش ادامه می‌دهد و شهرداری تهران همه مسئولیتش را در این آوار، زیر عنوانِ بزرگِ مبارزه با مافیا پنهان کرده است

خلازیر چاه سیاهی است از میدانِ بزرگِ تهران، فهمیدنِ خلازیر بدون فهمیدنِ ایران‌مال امکان ندارد.