رد صلاحیت روحانی مشارکت را کاهش می‌دهد

 

*صلاحیت حسن روحانی رئیس جمهور سابق کشورمان برای حضور در انتخابات مجلس خبرگان رد شد. دیدگاه شما درباره این اتفاق چیست؟

 

من به دلیل دوستی دیرینه ای که با آقای روحانی در قبل از انقلاب،حین انقلاب و پس از انقلاب داشته ام ایشان را از نزدیک می شناسم ایشان را فردی باکفایت و شایسته ای می دانم. البته سخن من به معنای این نیست که آقای روحانی خالی از اشکال است و بلکه ایشان نیز مانند همه کسانی که در صحنه سیاسی کشور حضور دارند دارای اشکالاتی هستند.همه ما دارای اشکال هستیم و نقاط ضعفی داریم.اتفاقی که رخ داده و آقای روحانی توسط شورای محترم نگهبان رد صلاحیت شده اند برخلاف فرمایشات رهبر معظم انقلاب است که تأکید داشتند انتخابات باید پرشور و با مشارکت بالای مردم برگزار شود. رهبری در سخنرانی های اخیر خود همواره به این نکته اشاره کرده که مسئولان باید فضایی ایچاد کنند تا مردم بتوانند در انتخابات مشارکت داشته باشند و از بین گزینه های موجود گزینه اصلح را انتخاب کنند.رویکردی که شورای نگهبان در پیش گرفته در این راستا قرار ندارد و نگاهی که بر این شورا حاکم است نگاه محدودی است. به هر حال آقای روحانی پنج دوره نماینده مجلس شورای اسلامی بوده،دو دوره رئیس جمهور کشور بوده و16 سال دبیر شورای عالی امنیت ملی بوده است. از سوی دیگر در دوران جنگ نیز معاون مرحوم آیت الله هاشمی به عنوان جانشین فرمانده جنگ بوده و نقش مهمی در مناسبات سیاسی در پس از انقلاب اسلامی داشته است. سوال این است که شورای نگهبان چگونه چنین فردی با این سابقه را رد صلاحیت می کند و اجازه نمی دهد در انتخابات حضور داشته باشد؟واقعیت این است که ما این رفتار شورای نگهبان را نمی پسندیم و بلکه نسبت به آن انتقاد داریم.

 

*رد صلاحیت آقای روحانی چه هزینه های سیاسی خواهد داشت؟

 

این شیوه برخورد با مشاهیر سیاسی کشور که در گذشته سمت های مهمی مانند ریاست جمهوری داشته اند باعث خواهد شد که مردم به میزان کمتری پای صندوق های رأی بروند و میزان مشارکت در انتخابات کاهش پیدا خواهد کرد.من پنج دوره در مجلس شورای اسلامی حضور داشته ام به خوبی با شرایط انتخابات آشنایی دارم. در شرایط کنونی کسانی در مسند تصمیم گیری قرار دارند که دارای بینش باز و عمیقی نسبت به مسائل سیاسی نیستند و به صورت محدود به انتخابات نگاه می کنند. این در حالی است که در شرایط کنونی نیاز است که افرادی درباره انتخابات تصمیم گیری کنند که از بینش و دیدگاه باز برخوردار باشند و شرایط را به شکلی تغییر بدهند که انگیزه مردم برای حضور در انتخابات افزایش پیدا کند.واقعیت این است که در شرایط کنونی چنین بینشی وجود ندارد و نگاهی که بر فضای تصمیم گیری درباره انتخابات وجود دارد یک نگاه محدود است.ما به دنبال این هستیم که انتخابات به صورت پرشور برگزار شود و همه را به حضور در انتخابات دعوت می کنیم. با این وجود رویکردی که شورای نگهبان درباره انتخابات در پیش گرفته به این وضعیت منجر نمی شود و من فکر می کنم با این شرایط انگیزه مردم برای حضور در انتخابات کاهش پیدا می کند.

 

*در شرایطی که رد صلاحیت ها محدودیت هایی برای حضور حداکثری مردم در انتخابات به وجود آورده چگونه می توان مردم را به حضور در انتخابات ترغیب کرد؟

 

در شرایط کنونی برخی اقدامات باید صورت بگیرد که شرایط برای مشارکت بالای مردم در انتخابات به وجود بیاید. نخست اینکه باید این موضوع را با افکار عمومی جامعه در میان بگذاریم که انتخابات آینده مهم است و به همین دلیل اقشار مختلف جامعه باید در این انتخابات حضور پیدا کنند.همه مردم از هر نوع گرایش و طرز تفکری هستند باید نسبت به سرنوشت کشور و جامعه حساس باشند که بهترین وجه این حساسیت حضور در انتخابات است.اولین انتخاباتی که پس از انقلاب در فروردین1358 برگزار شد همراه با98 درصد مشارکت مردم بود. به همین دلیل ما باید تلاش کنیم شرایطی را به وجود بیاوریم که زمینه مشارکت مردم در انتخابات به وجود بیاید و شاهد یک انتخابات باشکوه در کشور باشیم.نکته دیگر انتخاب افراد صالح و شایسته برای حضور در انتخابات است. در شرایط کنونی عده ای در انتخابات ثبت نام کرده اند. با این وجود مردم باید تحقیق و بررسی کنند و بهترین افراد را به عنوان نماینده خود انتخاب کنند. تنها در چنین شرایطی است که می توان نسبت به شکل گیری یک مجلس کارآمد خوشبین بود.نکته دیگر اینکه همه ما موظف هستیم با تشریح شرایط کشور برای دیگران آنها را برای حضور در انتخابات تشویق کنیم.در واقع نباید نسبت به انتخابات آینده بی تفاوت باشیم. نکته دیگر اینکه به دلیل فقدان احزاب و تشکل های سازمان یافته در کشور شرایط انتخابات به شکلی نیست که کاندیداها با برنامه وارد انتخابات شوند.به همین دلیل اغلب انتخاباتی که ما تاکنون برگزار کرده ایم شکل فصلی و موجی دارد.تنها در نزدیکی زمان انتخابات افراد به صحنه می آیند و خود را به عنوان کاندیدا مطرح می کنند.این در حالی است که اگر کاندیدای مجلس به وسیله احزاب و با برنامه به جامعه معرفی می شدند انتخابات از شکل فصلی و موجی خارج می شد و شکل واقعی تر و جدی تری به خود می گرفت.

 

*در شرایط کنونی اصولگرایان با تعدد کاندیدا برای حضور در انتخابات مواجه هستند. این در حالی است که یکی از مهم ترین چالش های جریان اصلاحات عدم عبور گزینه های این جریان از کانال نهادهای نظارتی است.این شرایط نابرابر چه تأثیری در روند انتخابات آینده خواهد گذاشت؟

 

بنده اعتقاد دارم اصلاح طلبان نیز مانند اصولگرایان دارای گزینه خواهند بود. در انتخابات گذشته نیز وضعیت به همین صورت بوده که جریان های سیاسی در انتخابات نماینده داشته اند. این وضعیت در انتخابات آینده نیز وجود خواهد داشت و گزینه های هر دو جریان سیاسی در انتخابات حضور خواهند داشت. اینکه از هر جریان سیاسی چه تعداد در انتخابات حضور خواهند داشت هنوز مشخص نیست اما قطعأ از هر دو جریان کاندیدا در انتخابات حضور خواهد داشت. امروز مسأله اصلی این است که آیا مردم نسبت به انتخابات آینده اقبال نشان خواهند داد یا خیر.انتخابات مجلس یازدهم و ریاست جمهوری در سال1400 نشان دادکه میزان مشارکت مردم در پایین ترین حد خود قرار داشت و مردم اقبال خوبی نسبت به انتخابات نداشتند. باید واقعیت های جامعه را در نظر گرفت. باید از وضعیتی که امروز در کشور رخ داده نگران بود و برای آن راه حل پیدا کرد.وضعیت جامعه به شکلی شده که هر فردی براساس سلیقه که دارد برای دیگران تعیین تکلیف می کند.هنگامی که واقعیت های جامعه را مورد توجه قرار ندادیم حتی اگر بهترین قانون هم نوشته شود وضعیت تغییری نخواهد کرد.

 

دولت برای افزایش میزان مشارکت مردم در انتخابات به چه میزان نسبت به افزایش رضایت مردم و حل مشکلات آنها اهتمام داشته است؟

 

در شرایط کنونی نیز ما با دو بحران تحریم و ناکارآمدی مواجه هستیم که هر کدام در اقتصاد کشور تأثیر منفی گذاشته است.در چنین شرایطی به نظر می رسد باید مردم را به صحنه بیاوریم و با کمک مردم مشکل اقتصادی را حل کنیم. در شرایط کنونی مردم با شرایط سختی زندگی خود را می‌گذرانند. چشم انداز و مسئولیت‌هایی که امروز در مقابل نمایندگان مجلس وجود دارد با زمانی که ما در مجلس حضور داشتیم از بسیاری جهات متفاوت است.در شرایط کنونی مهم ترین مشکلات کشور تحریم‌های بین المللی و همچنین مشکلات اقتصادی مردم است که باید برای آن چاره اندیشی کرد. همه مسئولان باید براساس قانون عمل کنند.در چنین شرایطی است که می‌توان به حل مشکلات کشور امیدوار بود. امروز کشور با مشکلات مختلف داخلی و خارجی مواجه است. به همین دلیل مسئولان باید بیش از آنکه به دنبال فرافکنی و متهم کردن یکدیگر باشند با وحدت رویه عمل کنند تا این مشکلات کاهش پیدا کند. با گفتار درمانی و شعاردرمانی که مشکلات کشور حل نمی شود.دوران گفتاردرمانی و شعاردرمانی به سر آمده است. مشکلات کشور نیاز به عمل درمانی دارد.امروز مهم ترین مشکلات مردم کشور مسائل اقتصادی است. در مرحله نخست باید مشکلات معیشتی مردم را به دو قسمت تقسیم کرد. بخش نخست مربوط به مشکلات خارجی است که عمدتأ نیز به واردات و صادارت باز می‌گردد و بخش دوم نیز به سوء مدیریت‌های داخل کشور ارتباط پیدا می‌کند.نباید همه مشکلات معیشتی را به رویکرد سیاست خارجی کشور گره زد و بلکه باید واقع بینانه به قضیه نگاه کرد. ما باید این نکته را بپذیریم که در درون کشور استعدادها و ظرفیت های زیادی وجود دارد که هنوز نتوانسته ایم به خوبی از آنها استفاده کنیم.