از نظر مصباح علی شریعتی و طالقانی به دردنخور بودند

بیان فردا | احمد زیدآبادی در گفت‌وگو با روزنامه اعتماد از آیت‌الله مصباح یزدی سخن گفته است.

بخش‌های مهم این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید: 

آقای مصباح در زمان شاه یک روحانی انقلابی نبود، ذیل روحانیون دارای گرایش دانشگاهی، روشنگری و روشنفکری نیز محسوب نمی‌شد، ضمن اینکه او را نمی‌توان در زمره روحانیون سنتی هم طبقه‌بندی کرد. تنها عنوانی که می‌توان برای ایشان درنظر گرفت، بنیادگرایی است، به این معنا که از مصالح فکری سنتی استفاده می‌کند برای توجیه قدرت سیاسی یک قشر خاص از مذهبی‌ها.

آقای مصباح تابعیت ملی را بی‌ارج و ارزش می‌داند. ایشان معتقد است افراد باید تابعیت اسلامی داشته باشند. تابعیت ملی در داخل یک نظام nation state (دولت ملی) معنا پیدا می‌کند. ایشان اما اساسا مرزهایی به نام ایران را فاقد اصالت می‌دانست. می‌گفت مجبوریم این مرزها را بپذیریم نه به این دلیل که صلاح ما در این است یا این سرزمین ملتی به نام ایران دارد و... بلکه به این دلیل که ولی فقیه این مرزها را امضا کرده است. اگر امضا برداشته شود این مرزها اهمیتی ندارد. یعنی بحث‌هایی چون وطن و خاک و میهن و... برای ایشان در حاشیه بود.

سیاسی شدن آقای مصباح محصول دوم خرداد 76 بود.

حقوق برابری شهروندی، آزادی بیان، مردمسالاری و...از سوی آقای مصباح نفی می شد، حتی مذاکره و گفت‌وگو با طرف‌های خارجی هم به عنوان امور ضد ارزشی معرفی شد.

 از نظر آقای مصباح چهره‌هایی چون علی شریعتی، نیروهای سازمان مجاهدین خلق و حتی روحانیون درگیر امر سیاست مثل آیت‌الله طالقانی و...به درد بخور نبودند.