کمک‌های ما به حماس انتقال تکنولوژی و آموزش نظامی است

بیان فردا | از زمان حمله حماس به اسرائیل و گسترش جنگ، واکنش‌های متفاوتی نسبت به این اتفاق صورت گرفته است. برخی مخالف حمایت‌های جمهوری اسلامی از اسرائیل هستند و معتقدند که صرف هزینه برای جنگ‌های نیابتی، کشور را از توسعه عقب نگه داشته و به وضعیت اقتصاد داخلی آسیب زده است. گروه دیگر هم معتقدند که هم به لحاظ امنیت ملی و هم از نگاه بشردوستانه ایران باید فلسطین را یاری کند. به منظور تحلیل این موضع‌گیری‌ها دیده‌بان ایران با ناصر ایمانی فعال سیاسی اصولگرا به گفت و گو نشسته است. مشروح این گفت و گو را در ادامه می‌خوانید.

از منظر انسانی و منافع ملی باید از فلسطین دفاع کنیم

آقای ایمانی! اساسا ایران چرا باید از فلسطین حمایت کند؟

این موضوع دو جنبه دارد. یک جنبه بحث انسانی، اسلامی و وجدانی است که ملتی 75 سال است که مظلوم واقع شده‌، از خانه و کاشانه خود آواره شده‌اند و سال‌هاست به طور وسیع توسط اسرائیلی‌ها کشته می‌شوند و روز به روز عرصه را برآن‌ها تنگ‌تر می‌کنند. صرف نظر از اینکه انسان معتقد به چه دین و آیینی باشد یا اصلا نباشد، وجدان بشری حکم می‌کند که از مظلوم دفاع کنیم.

جنبه دوم منافع ملی ماست که از این منظر هم باید توجه کرد. در پاسخ به کسانی که این پرسش را مطرح می‌کنند که چرا از مردم فلسطین، یمن، سوریه، عراق یا افغانستان دفاع می‌کنیم باید گفت که اینها در حوزه منافع ملی ماست. کشورهای غربی و در راسش آمریکا همه جهان‌ را منافع ملی خود می‌داند. از مناطقی که هزاران کیلومتر از خاک آمریکا دور هستند، دفاع می‌کنند و می‌گویند منافع ملی ماست. حال چرا ما نباید در منطقه خاورمیانه از منافع ملی خودمان دفاع نکنیم؟ اگر درمورد فتنه داعش ساکت می‌نشستیم چه آسیب‌هایی به ما وارد می‌شد؟ اگر از یمن در مقابل عربستان و متحدانش دفاع نمی‌کردیم چه قدر منافع ملی ما آسیب می‌دید؟ بنابراین از این نظر هم اگر نگاه کنیم، ملزم هستیم که سکوت نکنیم. چندان که بسیاری از کشورهای منطقه سکوت نکردند و دست کم به صورت لفظی از فلسطین دفاع کردند. ایران قبل از جنگ یمن در منطقه قدرتمندتر بود یا الان؟ ایران قبل از اینکه حماس بخواهد یک نیروی بزرگ نظامی شود قدرتمندتر بود یا الان؟ اینها قدرت‌های کشورها درحوزه منافع ملی‌شان است ولی منافع ملی فقط مربوط به مرزهای خودمان نیست.

اگر در افریقا یک اتفاقی بیافتد، فرانسه و انگلستان هر کدام به تناسب خود نیروی نظامی می‌فرستند و می‌گویند منافع ملی ماست حال چطور ایران در منطق خاورمیانه حق ندارد برای خود منافع ملی تعیین کند؟ قدرتمند شدن یک کشور صرفا در چارچوب مرزهای خود نیست چراکه جهان امروز جهانی است که حوزه‌های قدرت خارج از مرزهایش تعیین می‌شود نه فقط در مرزها.

ایران هیچگاه تصمیم نداشته با عملیات نظامی اسرائیل را از بین ببرد

برخی هم می‌گویند اینکه ایران سیاست خود را مبتنی بر نابودی اسرائیل پیش گیرد به ضرر منافع ملی است و اساسا غیر ممکن. نظر شما چیست؟

مسئله منافع ملی را توضیح دادم. ایران از ابتدای پیروزی انقلاب هیچگاه چنین تصمیمی نداشته که به صورت انفرادی و با عملیات نظامی بخواهد اسرائیل را از بین ببرد. اینکه می‌گوییم اسرائیل باید از بین برود یعنی اینکه تحولات داخل اسرائیل و بیداری فلسطین به مسیری می‌رود که صهیونیست‌ها به دلیل اینکه در خاک ریشه‌ای ندارند به طور طبیعی از بین می‌روند. البته ایران هرجا احتیاج باشد به طور غیرمستقیم کمک خواهد کرد همچنان که الان هم دارد کمک می‌کند و از گفتن آن ابایی ندارد. اما اینکه برخی تصور کنند ایران مستقیما با عملیات نظامی می‌خواهد اسرائیل را از بین ببرد، تصور صحیحی نیست. مگر اینکه طرف مقابل بی‌عقلی کند و از طریق نظامی تعرضی به خاک ما داشته باشئ که در این صورت موضوع فرق می‌کند. شما نگاه کنید در سال‌های گذشته اسرائیل بیشتر به ایران آسیب زده یا ایران به اسرائیل؟ اسرائیل در سال‌های گذشته بارها عملیات خرابکارانه انجام داده، از فعالیت‌های هسته ای ایران جاسوسی و تعداد زیادی از دانشمندان ایرانی را ترور کرده ایت. در عین حال ایران هرگز اقدام متقابلی هم در برابرشان انجام نداده است. بنابراین آن کسی که دارد علیه ایران تعرض می‌کند صهیونیست‌ها هستند.

ایران به فلسطین کمک مالی نمی‌کند، کمک‌های ایران انتقال تکنولوژی برای دفاع است

ایران با اسرائیل چه باید بکند؟ به هر حال حمایت‌های ایران از فلسطین هزینه‌های مالی هم بر کشور تحمیل می‌کند.

این تصور که برخی رسانه‌های عمدتا غربی به آن دامن می‌زنند که چه نشسته‌اید که مشکلات اقتصادی شما به دلیل خرج شدن پول شما در جنگ با سرائیل است، کاملا غلط است و اتفاقا ایران هزینه‌ای در آنجا نمی‌کند. آنچه ایران هزینه می‌کند عمدتا انتقال تکنولوژی برای دفاع از خود است. کمایانکه امکان اینکه حتی یک گلوله به غزه برسد وجود ندارد چون غزه کاملا محاصره شده است و امکان ندارد حتی یک سلاح از سوی ایران به فلسطین برود. تقویت حماس از سوی ایران هم عمدتا از طریق آموزش‌های نظامی، انتقال تکنولوژی ساخت سلاح و اطلاعات حفاظت نظامی است بنابراین این تصور باطلی است. ایران حتی اگر می‌خواست سلاح یا مواد دیگری از پول مردمش به غزه برساند، امکانش را نداشت. سالانه میلیاردها دلار از مالیات مردم امریکا دارد به شکل کمک‌های مستقیم نظامی به رژیم صهیونیستی داده می‌شود. این پرسش را مردم امریکا حق دارند از دولت خود مطرح کنند که چرا مالیات‌های ما را به اسرائیل می‌دهی ولی اگر مردم ایران این پرسش را مطرح کنند هیچ مصداقی ندارد چون دولت امکان کمک ندارد. نکته دیگر اینکه کسانی که کارشناس و خبره هستند می‌دانند اتفاقا دلیل اصلی بسیاری از مشکلات اقتصادی و سیاسی ما در منطقه به خاطر اسرائیل است. اگر این رژیم در منطقه وجود نداشت ما و دیگر کشورها بسیار زندگی بهتر و مرفه‌تر داشتیم. خیلی از تحرکاتی که کشورهای منطقه علیه ایران داشتند با تحریک اسرائیلی‌ها و امریکایی‌ها بوده است ازجمله جنگ هشت سال ایران و عراق. تا زمانی که رژیم صهیونیستی در منطقه باشد این مشکلات برای ایران و باقی کشورهای منطقه وجود دارد.

بخش اول پرسش بی‌پاسخ ماند؛ ایران باید در برابر اسرائیل چه استراتژی را در پیش گیرد؟

ما در این زمینه هیچ کاری جز آگاهی بخشی به مردم منطقه و نشان دادن خوی ددمنشی این رژیم و نقش پلیدی که این حکومت در منطقه ما دارد و دست نشانده غربی‌هاست نداریم. بهترین و تنهاترین راه این است که مردم فلسطین برای سرنگونی این حکومت قیام کنند. هیچ راه دیگری مثل عملیات نظامی توصیه نشده و نمی‌شود. مگر اینکه طرف مقابل دست به اقدامی بزند که با پاسخ قاطع هم مواجه خواهد شد.

رسانه‌های معاند علت کم بودن جمعیت در تظاهرات حمایت از فلسطین در ایران است

به نظر شما چرا تظاهراتی که در حمایت از فلسطین در ایران شکل گرفت به صورت پراکنده و کم جمعیت بود؟

تظاهرات پراکنده انجام شد ولی متعدد بود. البته امیدواریم مردم ایران که به صورت قلبی طرفدار فلسطین و مخالف اسرائیل هستند از طریق تظاهرات بیشتر این را نشان دهند. ولی حتی اگر ده‌ها برابر این تظاهرات توسط مردم ایران انجام شود متاسفانه بخشی از مردم که نگاه صحیحی ندارند بازهم توجه به این موضوع نمی‌کنند که مسئله فلسطین و اسرائیل با منافع ملی ما مستقیما مرتبط است.

علت جمعیت کم شرکت‌کنندگان این تظاهرات چه بود؟

دلایل متعددی دارد یک بخشی این است که برخی از مردم عزیز ما موضوعات را از هم تفکیک نمی‌کنند وقتی با فردی دلخوری دارند، همه چیز آن را بد می‌دانند و برعکس. برخی مردم انتقاداتی به حکومت دارند، برخی مخالف حکومت هستند و هر دو گروه محترم و جزو مردم ایران هستند اما اینکه جمهوری اسلامی با یک چیزی موافق باشد، آن‌ها موضع مخالف می‌گیرند و اگر جمهوری اسلامی مخالف مسئله‌ای باشد آن‌ها موضع موافق می‌گیرند، چه در زندگی اجتماعی و شخصی و چه در عقاید سیاسی افراد اصلا جایی ندارد اما متاسفانه برخی اینطور نگاه می‌کنند. البته وقتی در یک خانه‌ای صبح تا شب تلویزیون‌های آنورآبی روشن باشد و اخبار خود را یکسویه به نفع آمریکا و اسرئیل پخش کند، نتیجه‌اش جز این نیست.