چرا نظامیان ایرانی در سوریه وارد جنگ شدند اما برای غزه نه؟

بیان فردا | روزنامه همشهری به این سوال پاسخ داده که چرا ایران در جنگ سوریه ورود نظامی کرد اما در جنگ غزه مستقیم وارد نمی‌شود؟

ایران در جنگ علیه داعش وارد سوریه شد، البته این حضور، مطلقا حضور حداکثری ایران نبود و به حضور مستشاری و مدافعان حرم، خلاصه شد. واقعیت این است که قرار گرفتن سوریه در نقطه اتصال 3 قاره آسیا، اروپـا و آفریقا، بالاترین منظر ژئوپلیتیک و ژئواستراتژیک را به آن بخشیده است. از همین رو بسیاری از کارشناسان سیاسی این کشور را «بزرگ‌ترین کشور کوچک جهان» نامیده‌اند. سوریه برای سال‌ها نقش دروازه ورود ایران به جهان غرب و اتصال استراتژیک ایران به منطقه مدیترانه و خاور نزدیک را داشته است. در هرصورت حضور معنادار ایران در سوریه هم به تثبیت سوریه و بشار اسد از سویی و از بین رفتن داعش انجامید.

این روزنامه در ادامه نوشت است: ماجرای لبنان و فلسطین و مبارزه تاریخی با رژیم ‌صهیونیستی گونه دیگری است. در اینجا ما با نیروهای مقاومت بومی این دو کشور مواجه هستیم که تربیت‌یافته مستقیم و غیرمستقیم فرهنگ انقلاب اسلامی‌اند. نوک‌پیکان مبارزه با اسرائیل همین جوانان مقاومت در کرانه باختری و غزه و جنوب لبنان هستند. حمایت مادی و معنوی این جریانات، از سیاست‌های قطعی ایران در تقویت جبهه مقاومت منطقه محسوب می‌شود. همه تلاش جمهوری‌اسلامی ایران این است که گفتمان مبارزه در میان جوانان مقاومت منطقه، فراگیر شود. با همین منطق سال‌هاست، رژیم‌ صهیونیستی روزبه‌روز درحال افول و مقاومت در حال رشد و پیشروی است.منطق جمهوری اسلامی در حضور منطقه‌ای خود، گونه‌های مختلف جهاد را رقم زده ‌است. باید حماس و جهاد فلسطین، کتائب حزب‌الله عراق، حزب‌الله لبنان و ... ابتدا وارد عمل بشوند و ایران به‌عنوان یک حامی که چشم از این صحنه برنمی‌دارد، مترصد میدان باشد. تا به امروز حتی خود حزب‌الله لبنان هم ورود جدی به میدان نکرده و بنا بر موضع رسمی سخنگوی حماس «ما با حزب‌الله در تماس دائم هستیم و هنوز به ورود حزب‌الله نیازی نیست».